Ach ja, ambtelijk taalgebruik

on 20 november 2009 | in Alle Berichten, Overige | by

Soms probeer je het uit. Of de ambtenaren die ons voorlichten hun eigen taalgebruik wel snappen. De afgelopen week kregen we een zogenaamd Wijkbericht in de bus waarin stond dat de Rijksstraatweg zou worden voorzien van een knip.

Nu had ik een vaag vermoeden wat hiermee wordt bedoeld, maar door vermoedens ontstaan de grootste misverstanden. Dus belde ik het nummer van de gemeente dat onderaan het wijkbericht stond en vroeg de dame die ik aan de lijn kreeg of zij me kon vertellen wat een knip in de weg is. Dat kon ze niet. Sterker nog, ze had geen flauw idee.

Tsja, als de gemiddelde ambtenaar deze ambtelijke term niet kent, wat kun je dan verwachten dan van de gemiddelde burger?

Gelukkig stond in het bericht ook nog de naam van de ambtenaar van de afdeling Verkeer die het bericht had opgesteld, maar die bleek in bespreking en zou me terugbellen, werd me beloofd. Dat leek me wat overbodig. Op de afdeling werkte ongetwijfeld nog wel iemand anders en die zou toch ook kunnen vertellen wat een knip in de weg is. Op die gedachte was de telefoniste inderdaad ook al gekomen en ze had er bij die persoon zelfs al naar geïnformeerd. Maar helaas, de collega op de afdeling Verkeer wist ook niet wat een knip in de weg is.

Je kunt dit natuurlijk een beetje een geval van spijkers en laag water vinden, maar waar het me om gaat is dat ik vind dat de ambtelijke berichtgeving naar ons toe best nog wel eens wat duidelijker kan zijn. Ik weet niet wat een knip in de weg is. Mijn buurvrouw, die hetzelfde Wijkbericht heeft ontvangen, weet dat ook niet.

Maar ik werd teruggebeld door de bewuste – en erg  vriendelijke – ambtenaar en nu weet ik dat een knip in de weg gewoon een afsluiting is. Mijn vermoeden dat de Rijksstraatweg werd geëpibreerd, bleek dus onjuist. Ik ben niet tegen nieuwigheden, maar eerlijk gezegd vind ik afsluiting ook een mooi en vooral duidelijk Nederlands woord.

Dat was die ambtenaar volledig met me eens en hij vertrouwde me toe dat in zijn eerste versie van het Wijkbericht ook wel degelijk was gesproken over een afsluiting. Maar nadat die tekst de verplichte route langs diverse bureaus had afgelegd (want je hebt ambtenaren, hogere Ambtenaren en Nog Hogere Ambtenaren) bleek ‘afsluiting’ te licht bevonden en moest het toch een knip in de weg worden.
Ik ontken niet dat ambtelijk taalgebruik zijn charme kan hebben, maar ik prefereer de voordelen van duidelijkheid.

Pin It

Comments are closed.

« »